شناسایی عوامل خطر زمان تا ترخیص های مکرر بیماران دچاراختلال دوقطبی با استفاده از مدل درستنمایی تاوانیده دارای شکنندگی مشترک گاما در مقایسه با مدل بدون شکنندگی

زمینه و هدف: شناسایی عوامل خطر برای بیماری با عودهای مکرر دارای اهمیت است. اولین عود بیماری نمی تواند سابقه بیماری را به طور کامل منعکس کند و برخی ازاطلاعات با ارزش ازدست می رود. این مطالعه با هدف تحلیل زمان تا ترخیص های مکرر بیماران دچار اختلال دوقطبی و شناسایی عوامل خطرآن انجام شد. روش کار: در مطالعه ای طولی از اطلاعات 226 بیمار مبتلا به اختلال دوقطبی بستری در مرکز آموزشی _درمانی روانپزشکی رازی تهران که به طورتصادفی انتخاب گردیدند استفاده شد . هم بستگی بین زمان تا ترخیص ها، با واریانس متغیری تصادفی سنجیده شد. مدل های: نیمه پارامتری بدون شکنندگی، نیمه پارامتری با شکنندگی مشترک گاما و پارامتری وایبل با شکنندگی مشترک گاما برطول زمان تا ترخیص های مکرربیماران وداده ها برازش و با استفاده از نرم افزار r3.1.1تحلیل شد. یافته ها: ازمجموع 226 بیمار، 3/65 درصد مرد و بقیه زن بودند. میانگین سن آغازاختلال دوقطبی درزنان8 ± 25ودرمردان9 ±27سال بود. 3/43درصد بیماران اقدام به خودکشی کرده بودند.0/65 درصد سابقه ی بستری قبلی و4/58 درصد بیماران سابقه ی بیماری را در خانواده ی خود گزارش کرده اند. درمدل نیمه پارامتری بدون شکنندگی متغیرهای سن آغازبیماری(009/0p =) ،سابقه ی بستری قبلی(05/0p =) ، ثبات تشخیص(001/0p<)، برمخاطره زمان تاترخیص های مکرر بیماران تاثیر گذار هستند. همچنین همبستگی بین زمان تاترخیص های مکرر در مدل نیمه پارامتری باشکنندگی گاما (148/0 ، 0001/0p=) و در مدل پا رامتری وایبل با شکنندگی گاما (064/0 ، 0001/0p=) معنی دار گزارش شدند. نتیجه گیری: با توجه به مشاهده و وجود هم بستگی بین زمان تاترخیص های مکرر، اقدامات پیگیرانه و شناسایی راه هایی به منظور کاهش احتمال بازگشت اختلال دوقطبی به خصوص برای بیمارانی که عود را در سنین پایین تری تجربه می کنند، بیماران باسابقه ی بستری قبلی وبیمارانی که درتشخیص آنها ثبات وجودندارد،حائز اهمیت است.